ΕΙΣ ΜΝΗΜΟΣΥΝΟΝ 18ον

            Ω έλατα μες στην καρδιά ο θρήνος σας μ' εγγίζει
            και νοσταλγώ τον ίσκιο σας να κοιμηθώ από κάτω,
            ν' ακούω τον άγριο νοτιά στο πλάι σας να βουΐζει
           και να θαρρώ πως έφτασε η ώρα του θανάτου.
                                                          Πέτρος Ζητουνιάτης

                                                         Βούλα Νικολαρέα-Απειρανθίτη

Το χιονισμένο σου κεφάλι/ μέσα στα χέρια μου κρατώ/ στο νεκρικό το προσκεφάλι/ σιγά σιγά να το ακουμπήσω./ Ήταν της μοίρας μου γραφτώ/ τα μάτια εγώ να σου τα κλείσω.    Ηλίας Βουτεριάδης  

                                                             Κων/τίνος Πετ. Κατσαρέας                

                                                               Σταύρος Φ. Κατσαρέας

Κι ενώ το σφραγισμένο στόμα/ δίνω του πόνου το φιλί,/ -ω πίκρα και ω χαρά μου- ακόμα/ πως μένει εκεί ζωή νομίζω,/ πως η ψυχή σου με φιλεί!/ Να γίνει κάποιο θαύμα ελπίζω./ Τόσο πονώ ... που του θανάτου ποσ' είναι η δύναμη ξεχνώ.      Ηλίας Βουτερίδης

                                                            Αθηνά Κατσαρέα-Ζερίτη

                                                                Ηλίας Αντ. Δραγωνέας

Ω ποιάς πίκρας στιγμές!/ Ω τι νύχτα θλιβερή!/ Όλα τα όμορφα πεθαίνουν!/ και δεν έχουν πια τα μάτια δάκρυα!      Ηλίας Βουτεριάδης

Μαρία Γ. Κατσαρέα

                                                               

                                                                Αθηνά Καράμπελα-Μελέα

Τα στεγνά τα μάτια τώρα/ βλέπουν μέσα στο σκοτάδι/ να περνά το ξόδι/ όλων όσοι θέλανε να μένουν/ όμορφα μες στη ζωή.      Ηλίας Βουτεριάδης

                                                             Κυριάκος Μιχ. Μωρακέας

                                                             Μιχάλης Κυρ. Μωρακέας

Ω τι ξόδι θλιβερό!/ Σαν νεκροί ορφανοί απ' αγάπη/ όλα μου τ' αγαπημένα,/ όλα μες στο φέρετρο τους./ Και δεν έχουν πια τα μάτια δάκρυα!       Ηλίας Βουτεριάδης

                                                             Νικόλαος Κυρ. Μωρακέας

                                                            Δημήτριος Κυρ. Μωρακέας

Και ο Χάροντας ο μάστορας, μ' αραδιαστά τα σύνεργά του,/ νυχτέρια κάνει στ' αργαστήρι του/  και φκιάνει αγκίστρια του θανάτου.     Ιωάννης Ζερβός

                                                    Παναγιώτης Ν. Μωρακέας (Morekas)